การอาเจียนหรือสำรอกนับว่าธรรมดามากสำหรับสุนัข หากนาน
ๆ สักครั้งและไม่ได้เกิดต่อเนื่อง การอาเจียนมักเริ่มโดยการมีน้ำลายย้อยมาก่อน
แสดงว่าคลื่นไส้แล้วขยอกขย้อนอาหารหรือสิ่งใดออกมาจากกระเพาะ
บางครั้งที่เป็ฯมากและรุนแรงอาจอาเจียนพรวดเดียวออกมาเลยโดยไมมีการบ่งบอกล่วงหน้าแต่ทั้งนี้ไม่ใช่เป็นอาการที่สุนัขทำท่าขย้อนคออ้าปากส่งเสียง
แค๊ก แค๊ก ซึ่งไม่ใช่ลักษณะการอาเจียน เพียงแต่เป็นการที่เกิดจากมีเสมหะหรือเสลดค้างคาติดลำคออยู่
ร่างกายจึงพยายามขจัดออก
สาเหตุที่สุนัขอาเจียนแบ่งออกเป็น
- ุ อาหารไม่ย่อย เนื่องจากกินอาหารเป็นพิษ
- ุ มีสิ่งใดสิ่งหนึ่งไปทำให้เกิดการระคายเคืองในบริเวณคอตลอดเวลา
เช่น เศษกระดูก เศษก้างปลาติดค้างอยู่
- ุ กินยาหรือสารพิษบางชนิดเข้าไป เช่น ยาพิษ ยาเบื่อ
- ุ เกิดจากโรคต่าง ๆ เช่น โรคติดเชื้อบางชนิด เช่น
โรคที่เกิดในช่องท้องอย่างเฉียบพลัน เช่น ตังอักเสบ
ช่องท้องอักเสบ กระเพาะอาหารทะลุ โรคที่เกิดเกี่ยวข้องกับความสมดุลของร่างกาย
เช่น ความเป็นกรดเป็นด่างในกระแสโลหิตมากเกินไป หรือแม้กระทั่งโรคประสาทที่เกิดจากทั้งทางร่างกายโดยตรงและที่มีสาเหตุจากจิตใจ
เช่น ถูกทอดทิ้ง ถูกดุ เครียดจัด เจ้าของไม่เอาใจใส่
เมื่อสุนัขอาเจียน ควรสังเกตดูว่าสิ่งที่อาเจียนออกมามีลักษณะอย่างไร
ถี่ห่างแค่ไหน ประโยชน์ของมันคือใช้เป็นข้อมูล สามารถรู้เบื้องต้นว่าสาเหตุและความรุนแรงของการอาเจียนนั้น
เช่น ลูกสุนัขที่อาเจียนหลังกินแล้ว กินสิ่งที่อาเจียนออกมากลับเข้าไปใหม่นั้นเกิดจากการที่สุนัขกินอารที่มากและเร็วไป
ทางแก้ทำโดยการให้อาหารทีละน้อยรอจนกินหมดแล้วจึงเติมใหม่ก็ช่วยบรรเทาได้
ถ้าอาเจียนเป็นเลือดสด ๆ อาจเนื่องมาจากกระเพาะทะลุ
ถ้าสุนัขอาเจียนโดยไม่มีอาการอย่างอื่น ควรงดอาหารและน้ำลงชั่วคราวในระยะแรก
เพื่อให้ระบบย่อยอาหารได้พักตัวไม่มีสิ่งใดไปกระตุ้นให้อาเจียนอีก
ถ้าสุนัขกระหายน้ำมากให้เลียน้ำแข็งก้อนเล็กๆ เป็นครั้งคราว
หรือให้กินน้ำเพียงเล็กน้อย เมื่อสุนัขหิวอาหารก็ให้ไข่ขาวซึ่งตีจนเป็นน้ำเหลวครั้งละ
1 ช้อนชาทุก ๆ 30 นาที แต่ถ้าอาเจียนเริ่มย่อยขึ้นและมีอาการซึมร่วมอยู่ด้วย
อาจแก้ไขเป็นปัญหาเฉพาะหน้าด้วยการงดอาหารและน้ำ
จากนั้นก็ป้อนน้ำผสมกลูโคสหรือเหลือแร่เพื่อทดแทนสิ่งที่อาเจียนไป
โดยให้กินในปริมาณน้อย ๆ แต่บ่อย ครั้ง หากอาการไม่มีทีท่าว่าจะหยุดหรือดีขึ้นเลยควรส่งหมอเพื่อรับการตรวจรักษาต่อไป
|
